Szkolenia

Poniżej prezentuje kilka przykładowych tematów moich szkoleń.

Dobrostan psychiczny nauczyciela

Celem warsztatu jest pogłębienie umiejętności rozumienia i zarządzania własnymi emocjami, ze szczególnym uwzględnieniem tych trudnych i nieprzyjemnych, co przekłada się na poprawę jakości życia i dbałość o zdrowie psychiczne.

Motywowanie bez kija i marchewki

Cele: Wiedza o mechanizmach budujących motywację wewnętrzną, umiejętność umiejętność formułowania motywujących komunikatów, umiejętność wykorzystania zasad wzmacniania i wygaszania zachowań w pracy z uczniem, Ramowy program: 1. Natura motywacji wewnętrznej – ważność, zdolność i gotowość do podjęcia konkretnego działania 2. Rola relacji i komunikacji pomiędzy uczniem i nauczycielem – motywowanie poprzez pozytywną i negatywną informację zwrotną (FUKOZ), podsumowania oraz pochwały (ZPP, pochwała terapeutyczna) 3. Kij i marchewka – motywowanie poprzez wzmacnianie i wygaszanie Czas trwania: 4-6 godzin dydaktycznych – nauczyciele, wychowawcy, rady pedagogiczne

Wsparcie dziecka z objawami lękowymi

Cele: znajomość problematyki zaburzeń lekowych u dzieci i młodzieży, umiejętność rozpoznawania objawów lekowych w zachowaniu ucznia, umiejętność wykorzystania wybranych metod wsparcia w pracy z uczniem, Ramowy program: 1. Rozpowszechnienie i ryzyko zaburzeń lekowych u dzieci i młodzieży 2. Kryteria diagnostyczne różnych zaburzeń lekowych wg klasyfikacji ICD-10 3. Edukowanie ucznia i jego rodziców na temat objawów lęku 4. Wybrane metody terapii poznawczo-behawioralnej w pracy z osobą z objawami lękowymi – wykorzystanie programu „Zaradny kot” w kontakcie z dzieckiem i jego rodzicami Czas trwania: 4-6 godzin dydaktycznych – nauczyciele, wychowawcy, rady pedagogiczne 8-16 godzin dydaktycznych – psycholodzy, pedagodzy, pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznych

Przeciwko złości, złośliwości i prowokacjom ucznia

Cele: rozumienie czym jest złość, agresja i zaburzenia zachowania, umiejętność rozpoznawania różnych form agresji umiejętność konstruktywnego reagowania na przejawy złości i agresji w zachowaniu ucznia, znajomość procedur postępowania z wybuchami agresji impulsywnej, Ramowy program: 1. Złość, agresja, zaburzenia zachowania – charakterystyka zjawisk i sposoby radzenia sobie z nimi w kontakcie indywidaulnym z dzieckiem oraz poprzez interwencje w grupie szkolnej 2. Prowokacje – wykorzystanie konstruktywnej konfrontacji oraz metod samouspokajania 3. Procedury postępowania w sytuacji wystąpienia wybuchów agresji impulsywnej 4. Omówienie modeli leczenia zaburzeń zachowania (zaburzeniń opozycyjno-buntowniczych, poważnych zaburzeń zachowania) opartych na programach poznawczo–behawioralnych Czas trwania: 4-6 godzin dydaktycznych – nauczyciele, wychowawcy, rady pedagogiczne

Jak radzić sobie z prowokacyjnym zachowaniem dzieci i nastolatków? – metoda konstruktywnej konfrontacji

Cele: Rozumienie, czym jest sytuacja prowokacji i jak ważne jest właściwe, modelujące zachowanie dorosłego w reakcji na nią, Uświadomienie sobie własnego, nawykowego reagowania na niepożądane zachowania dzieci, Poznanie podstawowych zasady i wybranych sposobów konstruktywnego reagowania na prowokacje, Poszerzenie umiejętności radzenia sobie z własnymi emocjami, samouspokajania, odraczani re-akcji i akceptowania dyskomfortu psychicznego w sytuacjach problemowych. Ramowy program: 1. Prowokacja w relacji dziecko-dorosły jako specyficzny rodzaj trudnego zachowania 2. Niepewność, obawy i wątpliwości dorosłych, dotyczące właściwych reakcji na dziecięce prowokacje 3. Autodiagnoza własnego, najczęstszego sposobu reagowania na prowokacje – kwestionariusz 4. Dorosły jako lider oraz osoba modelująca akceptowalne społecznie i pożądane zachowania w sytuacjach trudnych 5. Warunki konstruktywnego reagowania na prowokacje 6. Szybkie sposoby radzenia sobie z emocjami, metody samouspokajania, odraczanie 7. Metoda konstruktywnej konfrontacji w praktyce Czas trwania: 4-6 godzin dydaktycznych – opiekunowie, rodzice, nauczyciele, wychowawcy, rady pedagogiczne

Przegląd zagrożeń dla emocji i psychiki współczesnego ucznia

Cele: Głównym celem warsztatu jest zwiększenie wiedzy nt. zmian rozwojowych, społecznych, jakich doświadczają uczniowie oraz powiązanych z nimi problemów w obszarze emocji i psychiki. Ramowy program: 1. Zmiany doświadczane przez uczniów – psychofizyczne, społeczne, pokoleniowe, w grupie rówieśniczej, w rodzinie 2. Wybrane problemy psychiczne występujące u młodzieży, ich skala i sygnały ostrzegawcze – zachowania ryzykowne, zaburzenia nastroju, zaburzenia odżywiania, uzależnienia behawioralne, samouszkodzenia, zachowania samobójcze 3. Sposoby reagowania i zasady postępowania w przypadku zaistnienia zachowań problemowych u ucznia. Czas trwania: 4-6 godzin dydaktycznych – nauczyciele, wychowawcy, rady pedagogiczne

Jak stworzyć w szkole bezpieczną przestrzeń emocjonalną?

Cele: Głównym celem warsztatu jest zwiększenie kompetencji w obszarze zapobiegania problemom emocjonalnym i psychicznym w szkole poprzez codzienne, drobne praktyki. Ramowy program: 1. Działania szkoły i nauczycieli na poziomie profilaktyki uniwersalnej – przykłady konkretnych codziennych aktywności 2. Profilaktyka selektywna – przykłady gotowych scenariuszy i programów 3. Profilaktyka wskazująca – interwencje w przypadku pojawienia się zachowań problemowych u ucznia – bezpośrednia rozmowa z dzieckiem, kontakt i ustalenia z jego rodzicami

Jak budować poczucie własnej wartości dziecka?

Uświadomienie roli pozytywnej samooceny uczniów w zapobieganiu zachowaniom niepożądanym, problemom emocjonalnym i psychicznym, Poszerzenie wiedzy o tym, czym jest poczucie własnej wartości i jakie ma wymiary, Wyczulenie na przejawy problemów z samooceną u dzieci i umiejętność ich rozpoznawania, Uświadomienie pozytywnego i negatywnego wpływu samooceny nauczyciela na budowanie poczucia własnej wartości u jego podopiecznych, Poznanie i przećwiczenie konkretnych sposobów wzmacniania samooceny dziecka.

Zachowania samobójcze dzieci i młodzieży

Sposoby postępowania i metody pracy. Samobójstwa stanowią jedną z trzech pierwszych przyczyn śmierci młodych ludzi. Szacuje się, że wśród nastolatków jedno samobójstwo przypada na około 100-200 prób samobójczych . Najwięcej prób w tej grupie wiekowej podejmowanych jest między 15. a 19. rokiem życia. Jak pomagać osobom, które maja myśli samobójcze, zaczynają planować, w jaki sposób może odebrać sobie życie? Jak z nimi rozmawiać, żeby im nie zaszkodzić? Jak ocenić zagrożenie?

Za moich czasów dzieci były inne?

O różnicach między pokoleniami i tym, co z tego wynika dla szkoły Cele: rozumienie różnic między kolejnymi pokoleniami uczniów, wiedza o specyfice nowych pokoleń, poznanie zachowania właściwego dla danego etapu rozwojowego dziecka, umiejętność doboru metod wychowawczych odpowiednich dla dzieci w określonym wieku, umiejętność godzenia wymagań podstawy programowej ze specyfiką funkcjonowania poznawczego i społecznego nowych pokoleń, poznanie nowych pomysłów na aktywizację i skupianie uwagi na lekcjach.

Po próbie samobójczej działania szkoły, poradni w sytuacji kryzysu suicydalnego w szkole

Cele: rozumienie konieczności reagowania w sytuacji śmierci samobójczej ucznia oraz znaczenia ochronnego takich interwencji, wiedza o efekcie Wertera (efekcie kuli śniegowej), zmniejszenie lęku przed działaniami podejmowanymi po śmierci samobójczej ucznia w szkole, umiejętność przekazywania informacji o samobójczej śmierci uczniom i przedstawicielom mediów, umiejętność organizowania form wsparcia dla klasy i osób indywidualnych, wiedza o specyfice żałoby suicydalnej.

Depresja jest bolesna? Jak pomagać uczniom cierpiącym na zaburzenia nastroju

Cele: znajomość problematyki zaburzeń depresyjnych u dzieci i młodzieży, umiejętność rozpoznawania objawów depresyjnych w zachowaniu ucznia, umiejętność wykorzystania wybranych metod terapii depresji w pracy z uczniem, umiejętność przygotowania i prowadzenia spotkań edukacyjnych o depresji dla uczniów i ich rodziców, znajomość grup leków stosowanych w farmakoterapii depresji i wiedza o ich wpływie na funkcjonowanie ucznia.

Oswoić stres, czyli sposoby radzenia sobie ze stresem zawodowym

Głównym celem warsztatu jest zwiększenie kompetencji uczestników w obszarze radzenia sobie ze stresem i wypaleniem zawodowym.

Jak założyć nogę za głowę? O wyzwaniach w pracy nauczyciela.

o wykorzystaniu różnych ról trenerskich i wiedzy o procesie grupowym podczas lekcji.

Samouszkadzanie i zachowania autoagresywne u młodzieży - czy na pewno moda?

Samouszkodzenia występują u 11-39% nastolatków i 4% osób dorosłych. Wiek inicjacji przypada zazwyczaj na okres między 12. a 18. rokiem życia. Nie ma jednego dobrego sposobu radzenia sobie z trudnościami, cierpieniem, życiem. Niektóre osoby wybierają samookaleczanie, bo nie znajdują innej możliwości i uważają, że im to pomoże. I na początku pomaga. Później bywa różnie? Jak możemy wspierać takie osoby? Jak z nimi pracować, żeby samouszkadzanie zdarzało się rzadziej?
  1. Jesteś w:
  3. Szkolenia
    4. Zdjęcie: pixabay.com / CC0

"To Be" Małgorzata Łuba

Ul. Goplańska 29 m. 11
02-954 Warszawa
NIP 544-139-46-34

Zostaw wiadomość